Często nadmierny apetyt u dziecka może być wywołany przez stres. Za regulowanie uczucia głodu i sytości odpowiedzialne są hormony – grelina i leptyna. To one mogą być winne problemów z łaknieniem. O czym może świadczyć nadmierny apetyt u Twojego dziecka? Co możesz zrobić zanim udasz się do specjalisty?
Nadmierny apetyt u dziecka
Apetyt sam w sobie jest prawidłową informacją dostarczaną do mózgu. Mówi on nam, że nasz organizm jest głodny i potrzebuje pożywienia, by prawidłowo funkcjonować. Niekiedy rodzice nagradzają swoje pociechy łakociami. Najczęściej jednak każda zachcianka w postaci słodyczy lub słonej i słodkiej przekąski jest wynikiem złych nawyków żywieniowych.
Gdy dziecko marudzi lub jest niegrzeczne, starasz się je czymś zająć i czasami podajesz mu małą przekąskę. W trakcie codziennych zajęć, odrabiania lekcji, spacerów lub oglądania bajek, częstujesz swoje dzieci nadprogramowym posiłkiem. Jest to dużym błędem, ponieważ uczysz wówczas swoją pociechę jedzenia w momencie, kiedy jest już syta.
Czy nadmierny apetyt u dziecka zawsze jest zły?
Oczywiście, że nie. Przy prawidłowo dobranej diecie, dobranej w oparciu o wiek i wysiłek dziecka, Twoja pociecha powinna zjadać o określonych porach odpowiednio przygotowane przez Ciebie posiłki. Warto jednak zwrócić uwagę, że upominanie się dziecka o posiłek może być wynikiem braku jakiegoś składnika w jego diecie.
Nadmierny apetyt a grzybica
W prawidłowo skomponowanym jadłospisie powinny się znaleźć białka, tłuszcze i węglowodany – w odpowiednich proporcjach. Jeżeli obserwujesz u swojego dziecka zwiększoną chęć na słodycze, może to być objawem grzybicy jelita grubego. Drożdżaki wywołujące to schorzenie żywią się cukrami. Jeśli nadmiernie się namnożą będą potrzebowały więcej pożywienia, stąd dziecko może wciąż mieć ochotę na łakocie.
Zwiększony apetyt a niedobory w diecie
Apetyt na słodycze może być też spowodowany brakiem chromu. Możesz go uzupełnić podając dziecku kakao, brokuły, kurczaka i fasolę. Jeśli Twoja pociecha ma ochotę na słone przekąski, może to oznaczać, że jest odwodniona. Chęć na nabiał będzie oznaczała zbyt małe ilości fosforu lub wapnia w diecie, natomiast zbyt częste sięganie po pieczywo może być wywołane brakiem azotu. By uzupełnić te składniki, zadbaj, by w jadłospisie Twojego dziecka znalazło się miejsce na fasolę, orzechy, ryby i rośliny strączkowe.
Nadmierny apetyt u dziecka – przyczyny
Obserwuj uważnie wzrost i rozwój swojego dziecka. Często bywa tak, że dzieci, które przy porodzie osiągnęły wyższą masę urodzeniową i odznaczają się dużą aktywnością, mają większe zapotrzebowanie na energię i zwiększony apetyt. Jeśli zauważysz u niego odkładanie się tkanki tłuszczowej, udajcie się do pediatry, ponieważ otyłość jest powodem wielu chorób i wad rozwojowych.
Przyczyną nadmiernego apetytu u dzieci mogą być problemy z działaniem hormonów – greliny i leptyny. Innym powodem czasami okazuje się stres. Jeśli malec nie czuje się komfortowo lub przeżywa silne emocje, może łagodzić niepokój poprzez nadmierne jedzenie.
Nadmierny apetyt – choroba
Niekiedy silnemu apetytowi może towarzyszyć choroba genetyczna – zespół Pradera Williego. Poza zwiększonym apetytem charakteryzuje się on również osłabieniem mięśni. Jeśli zauważysz, że dziecko bez większej przyczyny zaczyna upominać się o dodatkowe posiłki i przybiera na wadze, skontaktuj się ze specjalistą.
Jak pohamować nadmierny apetyt?
Po pierwsze przyjrzyj się jadłospisowi swojej pociechy. Jeśli uważasz, że je zbyt dużo, możesz starać się zmieniać jego nawyki żywieniowe:
- Więcej napojów
Podawaj dziecku więcej picia – najlepiej zrezygnuj z napojów gazowanych, zaprzyjaźnij się z wodą.
- Więcej sportu
Postaraj się, by dziecko było aktywne fizycznie – wychodźcie na wspólne spacery, grajcie w piłkę nożną lub bawcie się w berka.
- Więcej warzyw i owoców
Jeśli między posiłkami Twoje dziecko jest głodne, podawaj mu zdrowe przekąski, np. owoce lub warzywa ze smacznym i sycącym dipem (hummusem lub jogurtem z ziołami).
- Więcej uwagi i czułości
Jeśli przypuszczasz, że nadmierny apetyt u Twojego malca może brać się ze stresu, poświęć mu więcej czasu, okaż więcej czułości, porozmawiaj, a w razie potrzeby udajcie się do psychologa.
